LEAP, wat is het eigenlijk?

LEAP [Lifeforce Energy Awakening Process]

We hebben het jullie al een aantal keer aangeboden, maar wàt is het nou eigenlijk?

Die vraag werd mij steeds vaker gesteld en kan ik natuurlijk alleen maar beantwoorden door het zelf te beleven. Te ondergaan, te.... whatever. Ik wist het zelf ook niet. Dus ik wou het gewoon doen. Waarbij ik absoluut wel wil benadrukken dat het hier om mijn persoonlijke ervaring gaat, die kan voor iedereen dus anders zijn. Voor mij ging deze sessie heel erg terug naar teleurstellingen en pijn, maar anderen hebben juist een enorm blije ervaring beleefd.

Ik, die graag 'in controle' is.

Tegelijkertijd kan ik prima loslaten, vertrouw ik op mijn intuïtie en weet meestal wel welke gedachtes voortkomen uit mijn ego of angst. (Ego en angst zijn sowieso met elkaar verbonden, want angst ontstaat vanuit een tekort of juist een overvloed van ons ego.) Maar ik kan dat steeds beter loslaten. Of dingen (mensen, gedachtes, spullen etc...) die mij niet meer dienen, kan ik ook steeds beter loslaten. Dat geeft letterlijk ruimte en rust. Hiervoor gebruik ik een heel praktische -en theoretische- manier voor vanuit het manifesteren, namelijk de Sedona methode. Voor veel mensen is manifesteren ook echt al te zweverig, dat is ook oke, wil hier alleen mee aangeven dat ik zelf absoluut geloof dat er méér is in het universum. Dus ook vwb een LEAP sessie, heb ik mijzelf eerst verdiept in de theoretische kant. Dingen moeten voor mij wel helder en -in controle- zijn. En blijkbaar is er loslaten en loslaten. LEAP gaat echt over diepere emoties, veelal vanuit onze jeugd. We hebben hier ook heel, heel veel weggestopt, want dan is het er zogenaamd niet.

Ik neem je mee naar mijn ervaring tijdens de LEAP sessie:

Sabine en Nicole geven meteen een veilig en vertrouwd gevoel, met de zin "Probeer je volledig over te geven aan wat er komt, niks is gek, wij hebben alles al gezien..."

Oke, so far so good. Maar ik besloot me wèl volledig over te geven aan wat er dan allemaal komen gaat. En heel eerlijk, ik was best een beetje sceptisch en had al filmpjes gekeken zodat ik wist wat er zou kunnen gaan gebeuren. (Nog steeds lekker 'in controle' hè ;-) )

Mijn ogen gesloten, liggend op de grond, luisterend naar de aanwijzingen.

Er kon vanalles gebeuren, in theorie heb ik er dus al veel over gelezen, ik geloof absoluut in energie, vibraties, mindset, manifesteren, wij kunnen zoveel meer dan dat wij zelf voor mogelijk houden. Toch wou ik het absoluut niet als 'zweverig; benaderen, ik hou van feiten :-) En feitelijk slaan we in ons lichaam heel veel op, mooie en minder mooie herinneringen. Alle minder fijne gebeurtenissen zal ons lichaam altijd herkennen want we hebben dit opgeslagen als een soort natuurlijke alarmbel. Laag op laag op laag, onbewust en allemaal vanuit zelfbescherming, want nare ervaringen willen we niet nogmaals beleven. We houden ze daardoor dus vast en zoals ik al schreef: Vaak ook nog lekker goed weggestopt, zodat we zèlf bijna vergeten dat ze er zitten.

Terug naar mijn mat. Het gebeurt of het gebeurt niet, alles is oke. Ik ben nog steeds -in controle-. De muziek nam me mee, blijkbaar naar een diepere laag -een herinnering- en ik voelde tranen opkomen. Huilen is oke, nog heel herkenbaar allemaal... Even terug in mijn hoofd, want 'waarom' komen er nu tranen? Ik besloot het te laten voor wat het is, laat maar gaan. Een aanraking versterkte het gevoel dat het prima was...

De muziek veranderde, mijn emotie ook. Tranen weg. Ineens kreeg ik het koud, echt zo ontzettend koud dat ik begon te trillen. Waarom gebeurde dit? Oke, let go... het komt zoals het komt.

De tranen kwamen ook weer terug en mijn lijf begon heftiger te reageren, ik besloot alle controle los te laten, een hand verstekte ook nu alles wat ik voelde en daarna weet ik het eigenlijk niet meer. Het was niet alleen de controle die ik losliet, maar ik heb alles wat naar boven kwam losgelaten, alles moest uit mijn lijf. En dat was veel. Heel veel.

Langzaam weer terug naar het moment, eenmaal uit mijn 'reis' wist ik dat ik nog niet klaar was maar voor nu was het prima. Een bijzondere ervaring, iedereen op zijn of haar eigen manier. Het doet er ook niet toe, ik heb er niks van meegekregen. Dit ging over mij. Ik kwam bij mijn trauma's. En na deze eerste sessie voelt het al enigszins opgeruimd. Zelf heb ik meerdere zelfontwikkelings processen doorlopen, zowel trainingen als retreats, ik lees er veel over en blijf dit allemaal bizar interessant vinden. Mezelf ontwikkelen. Maar deze sessie was zoveel anders, ging zoveel dieper.

En natuurlijk zal iedereen een eigen ervaring hebben, iedereen heeft ook andere dingen opgeslagen en dus ook andere dingen op te ruimen of zal andere hernneringen naar boven halen. Laat de vraag vooral zijn: Wil je opruimen? Kun je loslaten...?

Lieve Sabine & Nicole, ik kijk nu al uit naar de volgende sessie!